แน่นอนว่าทุกวันนี้เกือบจะหลายโปเจค ที่มีการทุจริตในเรื่องของการจัดซื้อจัดจ้างมากมาย หลายต่อหลายโครงการด้วยกัน ทำให้บางแห่งต้องพบเจอกับความเดือดร้อน จากความสะเพร่าของผู้รับเหมา มันเป็นแบบนี้มานานนับปี บางทีถ้าให้ใครให้ผลประโยชน์มากกว่า แน่นอนงานนั้น ๆ ย่อมต้องเป็นของผู้ว่าจ้างไปโดยปริยาย เพียงเพราะเงินคำเดียว เราอาจมองว่าเรื่องพวกนี้เป็นสิ่งเล็กน้อย แต่สำหรับภาษีประชาชนนั้นมันมีค่าเสมอ เพียงแค่บาทเดียวกับการทุจริตก็ไม่สมควรเกิดขึ้น เพราะมันเป็นน้ำพักน้ำแรงของเราจากการทำงาน พี่น้องส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยเห็นดีเห็นเห็นงามกับปัจจัยนี้สักเท่าไร แต่ทำยังไงได้ไม่มีอำนาจอยู่ในมือ จะไปต่อกรสู้รบปรบมือกับเขาได้อย่างไร คนพวกนี้ส่วนใหญ่แล้วมักได้ใจเสมอ มักคิดว่าใครหน้าไหนจะกล้าเปิดโปง และปัญหาการทุจริตนั้นไม่ได้มีแค่องค์กรรัฐบาล ในส่วนของเองชนก็มีความเสี่ยงเหมือนกัน อยู่ที่ว่าจะว่างระบบอย่างไรให้รัดกุม มิให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมา มันก็พูดยากพอสมควร เพราะส่วนใหญ่เรื่องเงินเข้ามามีบทบาททำให้เกิดเรื่องแบบนี้ทุกครั้ง บ้างก็ให้ใต้โต๊ะหากประมูลงานได้ แบ่งกันเป็นสัดส่วนตามข้อตกลตามสัญญาให้ไว้กับผู้ดูแลงาน แต่บางครั้งการประมูลงานก็มาในรูปแบบเครือญาติ ถ้าพวกพ้องตนเองทำธุรกิจที่เข้าทาง แน่นอนว่ามันก็ง่ายต่อการตอรอง ไม่ต้องพูดเยอะแถมข้อมูลก็ปลอดภัย ความเสี่ยงก็น้อยกว่าคนนอก เหมือนคำที่ว่า เรือล่มในหนองทองจะไปไหน ยังไงให้พวกตัวเองดีกว่าเสมอ ถ้าเอาเหยื่อมาแล้วหลุดมือไปความเสียดายต้องบังเกิดเป็นแน่ ความเสียหายและปัญหาที่ตามมานั้นมันต้องมีอยู่แล้วแน่นอน อย่างแรกเลยคือตัดมือตัดเท้าคนอื่นเพียงเพราะมีเส้นสาย หรือมีผลประโยชน์ร่วมกันมานาน…
